VERNEDERLAND

De Molukse regering in ballingschap is boos, boos over het voornemen van het ministerie van Defensie om de militairen die in 1977 een einde maakten aan de Molukse treinkaping bij De Punt, een medaille te geven. De Molukse regering noemt de onderscheiding ''ongepast en schandalig''; men is van mening dat de inzet van het geweld “buitensporig, onnodig en zelfs misdadig” was, en noemt de bevrijdingsactie “een doelgerichte executie''.

Een korte geschiedenisles is hier geboden!

Het is waar dat de toenmalige Nederlandse regering op de ochtend van zaterdag 11 juni 1977 ‘on-Nederlands’ hard optrad: mariniers, spervuur, Starfighters. Resultaat: de dood van zes kapers en twee gegijzelden. Maar voor wie het niet heeft meegemaakt, het niet meer weet of het niet wil weten: dit was de gewelddadige ontknoping van een gewelddadig drama dat maar liefst drie weken had geduurd. Gedurende die lange dagen en nachten waren 45 Nederlanders tegen hun wil in een trein vastgehouden en met de dood bedreigd, terwijl in een nabij gelegen lagere school 105 kinderen en vijf onderwijzers zich in een soortgelijke situatie bevonden. Al die mensen wisten waarschijnlijk weinig of niets van ‘de Molukse kwestie’, die kinderen al helemaal niet … Maar veel belangrijker nog: slechts anderhalf jaar daarvoor had, ook in het noorden, een vergelijkbare actie plaatsgevonden, waarbij de gijzelnemers vier mensen in koelen bloede hadden geëxecuteerd - drie volstrekt onschuldige passagiers en de al even onschuldige machinist van de trein. (Dat één van die executies mislukte en het beoogde slachtoffer levend wist te ontkomen, doet niets af aan het wrede feit en aan de onmenselijke intenties van de Molukse activisten.) Ook toen had er trouwens een parallelactie plaatsgevonden: de bezetting van het Indonesische consulaat in Amsterdam, waarbij nog eens een dode viel.

Ongepast? Schandalig? Buitensporig geweld? Misdadig? Doelgerichte executie? Hoe durft men deze woorden in Molukse kring in de mond te nemen? En vooral: hoe is het bestaanbaar dat er in de media en in Den Haag al weer stemmen opgaan die zeggen dat we die onderscheidingen misschien beter niet (nu) hadden moeten geven? Want nu is de Molukse regering in ballingschap boos … In wat voor laf en slap land leven wij eigenlijk? Nederland? VerNederland moet het zijn!! Masochistan!!! “Ja, maar het is al meer dan dertig jaar geleden ...” Des te erger dat de betrokken militairen zó lang op deze erkenning hebben moeten wachten! De Tweede Wereldoorlog ligt al twee keer zo ver achter ons; door de geallieerden werd ook niet zachtzinnig opgetreden, maar voorlopig laat men het aan Duitse zijde wel uit zijn hoofd om in dat verband termen als 'schandalig’ en ‘misdadig' te gebruiken, althans niet publiekelijk (een handjevol zieke geesten daargelaten). Het was en is volstrekt duidelijk wie toen de misdadigers waren, en wie de bevrijders.

Ik ga binnenkort toch eens onderzoeken wat er in moderne geschiedenisboekjes eigenlijk staat over de drama’s van Wijster, De Punt en Bovensmilde. Wat zeg ik? Óf er iets over in staat …