Geluidsterreur

Een fan ben ik nooit geweest maar ik heb de muziek van de Golden Earring altijd wel kunnen waarderen. Zélfs de meer dan acht uur durende geluidsterreur van zaterdag 3 september heeft dat niet veranderd. Maar het scheelde weinig …

Van burgemeester Deetman ben ik zeer zeker geen fan: hij is mij veel te veel het type van de aan het pluche klevende regent-post-jaren-zestig/pre-Fortuyn. Of Deetman een voorstander is van de gekozen burgemeester, weet ik niet. En of we die gekozen burgemeester deze eeuw in Nederland nog mogen meemaken … wie zal het zeggen? Maar één ding is zeker: als onze huidige burgervader ooit aan zulke verkiezingen meedoet en een kans wil maken op nóg een ambtstermijn, kan hij beter niet te vaak vergunningen afgeven voor muzikale happenings zoals die op het Malieveld!

‘Leefbaar’, het was ooit zo’n sprekende term. Eeuwig zonde dat die sinds 2002 besmet is geraakt. Jan, Henk, Fred, Haitske, Emile … bedankt!! En in Haags gemeenteverband dank aan de prepensioen-provo’s die zich hier bedienen van het etiket - overbetaalde cliniclowns van een zieltogende democratie. Nu staat ‘Leefbaar’ voor de verdeeldheid, nep-vernieuwing en baantjesjagerij van een excentriek en vooral krachteloos zootje ongeregeld. Niks meer aan te doen.

Maar toen de beweging begon, was dít dus precies waar men zich tegen keerde: de godgeklaagde arrogantie van gemeentebestuurders en hun diverse bobo-vriendjes die zo maar besluiten dat zoiets wel moet kunnen. Op een van de zeer schaarse min of meer zonnige zaterdagen van deze zomer. Met een volume waar Cerfontaine terecht voor zou worden gekruisigd. Met een aanlandige wind die ervoor zorgde dat niet alleen Benoordenhout en Scheveningen volop konden ‘genieten’, maar de hele stad tot aan Loosduinen toe. In een land waar je niet met twee maten mag meten, maar waar De Bekeuring bedrijven en burgers voortdurend boven het hoofd hangt (de boeren hebben onlangs van minister Veerman ook weer eens geleerd hoe dat meten met twee maten in zijn werk gaat).

Laat het voor mij nou nog vooral onbegrijpelijk, hoogst irritant en érg langdurig geweest zijn, maar er wonen in Den Haag toch ook ouderen, zieken en kinderen? (Of gaan de kleintjes anno 2005 sowieso niet meer naar bed vóór 23.00 uur?).
Ik wist van niks, belde rond 21.30 uur de politie en kreeg zowaar een levende mevrouw aan de lijn. Veel hoefde ik niet te zeggen: “nee, wij kunnen niets doen meneer; de gemeente heeft een vergunning afgegeven. Klagen kan maandag vanaf negen uur op het stadhuis, telefonisch of via www.denhaag.nl.“ Ik dacht: nou nee, dán maar een stukje bloggen …


Verkort opgenomen in: AD Haagsche Courant van 13 sept. 2005 (katern Dichtbij, rubriek Lezersplein, Brief van de dag).