In zijn sombere essay “Red de democratie van de democraten. Het kwantitatieve misverstand” (Vrij Nederland, 11 juni 2005) doet Chris van der Heijden een aantal boude uitspraken. Goed, wie zal het niet met hem eens zijn als hij zegt dat de democratie de beste is van alle systemen ? Maar het moet volgens hem wel een ‘gewogen systeem’ blijven, gebaseerd “op het principe dat een kiezer eens in de zoveel tijd een mandaat geeft (…). Niet te vaak en zeker niet onophoudelijk.” Van der Heijden beschouwt de recente ontwikkelingen in Nederland en vreest het ergste: het doorslaan van de weegschaal. En dan komt het: het wordt tijd “dat de democratie beschermd wordt tegen de democraten.”
(De democratie beschermen tegen de democraten? Het is maar goed dat dit geluid uit onverdacht linkse hoek komt; mensen zijn hier achter de dijken voor minder verketterd.) Echte democratie bestaat er dus in dat de kiezer vooral niet te vaak geraadpleegd wordt. Grappig! En ik maar denken dat de huidige vertrouwenscrisis juist te maken had met het onmiskenbare feit dat de burger over ten minste twee thema’s, immigratie en Europa, de afgelopen veertig, respectievelijk vijftig jaar helemaal nooit geraadpleegd is - sterker nog: helemaal niets mocht denken, zeggen of vinden wat afweek van de officiële Haagse lijn.
Een paar pagina’s eerder juicht afgeserveerd staatssecretaris Nicolaï “Ik heb me geen moment op mijn positie beraden.” That’s the spirit: eenmaal op het pluche, altijd op het pluche ! Wie beschermt onze democratie tegen dit soort technocraten ?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten